استرس(عوارض پنهان میکرو استرس)-روش های توسعه سازمان هاروارد

استرس‌های ریز لحظات کوچکی از استرس هستند که به خودی خود قابل کنترل به نظر می‌رسند – فکر کنید یک متن مبهم و نگران‌کننده از نوجوانتان در حالی که در یک جلسه هستید روی تلفنتان چشمک می‌زند

عوارض پنهان میکرو استرس

لحظات کوچک و دشوار می توانند عملکرد شما را کاهش دهند. در اینجا نحوه بازگرداندن سلامتی خود آورده شده است.

توسط راب کراس و کارن دیلون

استرس-ممکن

چند سال پیش با یکی از مدیران داروسازی مصاحبه کردیم که به نظر می رسید زندگی ایده آلی را ساخته است. او در کار عالی بود، زندگی شخصی‌اش غنی و پر بود، و می‌ توانست به طور منظم تعطیلات داشته باشد، او و همسرش حتی می توانستند آزادانه در مسابقه ماراتن هم شرکت کنند. در مصاحبه که ما باهم داشتیم، او خوشحال بود و انرژی اش سر به فلک می کشید.

شنیدن داستان او فوق‌ العاده بود، اما شاید تعجب‌ آور نبود – این مصاحبه بخشی از تحقیقات ما در مورد اینکه چه چیزی افراد با عملکرد بالا را از بقیه ما متفاوت می‌ کند، بود. ما فکر می کردیم که او یک مطالعه موردی است که همه ویژگی های خاص را دارد. اما همانطور که معلوم شد، ما  از همه داستان اطلاع نداشتیم. این مصاحبه همچنین ما را به کشف چیزی سوق داد که به دنبال یافتن آن نبودیم. یه چیز بزرگتر

مدیران اجرایی همیشه چنین زندگی متعادلی نداشته اند. در واقع، او تنها پس از یک هشدار جدی از سوی پزشکش که گفته بود شیوه زندگی او سلامت جسمی او را به خطر می اندازد، اتفاق افتاده بود. قبل از اینکه این زن با عملکرد بالایی که با آن مصاحبه کردیم، باشد، یک معتاد به کار کم تحرک بود که نه در زندگی شخصی و نه در زندگی حرفه ای خود پیشرفت می کرد. چگونه شخصی که به وضوح هدف‌محور بود، به شدت از رفاه خود غافل شده بود؟ از روی کنجکاوی، از او پرسیدیم که در وهله اول چه چیزی او را از مسیر خارج کرده است. برای یک لحظه او گیج شد.

“حدس می زنم این فقط زندگی(روزمرگی) بود.”

پاسخ ما را مجذوب خود کرد، بنابراین شروع به پرسیدن از سایر اشخاص با کیفیت کردیم که آیا زندگی آنها از کنترل خارج شده است یا آنها را به سمتی سوق داده است که با آنچه که قرار است باشند هماهنگ نباشد

در مجموع ما با 300 نفر از 30 شرکت جهانی مصاحبه کردیم که به طور مساوی بین زنان و مردان تقسیم شده بود، از سال 2019 تا 2021. بسیاری از این افراد با عملکرد بالا باروت های استرس بودند، و در کمال تعجب، اکثر آنها متوجه نشدند. اما به تدریج، معمولاً در عمق مصاحبه ما، آنها شروع به تصدیق کردند که برای همگام شدن با کار و زندگی شخصی خود تلاش می کنند. برای برخی، مصاحبه‌های ما نقطه عطف بود، لحظه‌ای که برای اولین بار متوجه شدند که اوضاع چقدر بد شده است. برخی حتی به گریه افتادند و ابراز تاسف کردند که نمی توانند راهی را بیابند که به سختیاز آن نجات پیدا کنند.